Matthijs de la Rive Box

Als jongen was ik al gefascineerd door de mogelijkheden die mijn padvindersmes kon geven aan hout, als ik het de vrije hand gaf in een tak. Mijn liefde voor hout als materiaal en als middel om vormen in uit te drukken is mijn hele leven blijven spelen. Eerst, toen ik beroepshalve nog als elektronicus werkzaam was in de computer industrie, ontstonden voornamelijk abstracte ornamentele en decoratieve objecten in reliëf en ajour. Later toen ik docent handvaardigheid werd, ging ik mij, met en zonder leerlingen, steeds meer toeleggen op vol-ruimtelijke sculpturen in hout. Daarnaast ontwikkelde het werken met hout zich steeds meer via het meubelmaken naar het vakgebied 'functionele vormgeving' of 'design'. Samen met leerlingen werkte ik aan ontwerp en productie van meubelstukken en gebruiksvoorwerpen, waarbij steeds meer ruimte ontstond voor een grote variëteit aan materialen, constructies en de wisselwerking daartussen. 

Al meer dan twintig jaar werk ik nu vooral in steen. Eerst in abstracte vormen, ontstaan uit diverse middelharde steensoorten. Sinds enige jaren leg ik mij ook toe op meer figuratieve sculpturen, met name handen.

Was het beeldhouwen eerst een hobby die ik met veel plezier uitoefende naast mijn werk als docent, momenteel neemt het een meer professionele plaats in mijn leven in, wat samenging met een beëindiging van mijn lestaak.

Mijn manier van werken zou ik willen omschrijven als intuïtief - organisch.

Intuïtief in die zin dat het beeld ontstaat tijdens het werken in wisselwerking met de steen. Ik werk vrijwel nooit naar een idee of een concept. Organisch, omdat ik er meestal naar streef om de sculpturen zo te maken dat er een harmonisch organisch geheel ontstaat van vloeiende vormen, waarin alles met elkaar samenhangt.

Steeds probeer ik om de ruwe steen als uitgangspunt te nemen voor de vorm die er uit vrij wil komen. De manier van bewerken speelt daarbij een belangrijke rol. De beweging van beitel of rasp is sterk medebepalend voor het verloop van lijnen en vlakken die ontstaan. Ook bij het figuratieve werk ga ik niet uit van een voorstelling of idee, maar herken tijdens het proces vormen en uitdrukkingen die me bevallen en versterk die.

Bij de abstracte sculpturen ben ik meestal op zoek naar het vinden van een evenwicht tussen de invloeden van enerzijds het vlak dat spanning en massa geeft; anderzijds de lijn die beweging geeft. Thema's als yin en yang of mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten, dienen mij daarbij vaak als leidraad. Verder is het voor mij een uitdaging om te onderzoeken wat de grenzen van de mogelijkheden van steen zijn, zowel in technisch als in kunstzinnig opzicht.

Bij de figuratieve sculpturen doe ik onderzoek naar de zeggingskracht van portretten en handen.

Sinds 1999 exposeer ik mijn sculpturen regelmatig bij galeries en in beeldentuinen.