Manlijk/vrouwelijk “Hooglied”
Jij brengt mijn hart op hol. “Hooglied”
Ik ben van mijn liefste, en mijn liefste is van mij. “Hooglied”
Draag mij als een zegel op je hart. “Hooglied”
Bron van tuinen, stroom van levend water etc. “Hooglied”
Dans van de herfst
Van herfst naar winter
Manlijk/vrouwelijk “Hooglied”
Jij brengt mijn hart op hol. “Hooglied”
Ik ben van mijn liefste, en mijn liefste is van mij. “Hooglied”
Draag mij als een zegel op je hart. “Hooglied”
Bron van tuinen, stroom van levend water etc. “Hooglied”
Dans van de herfst
Van herfst naar winter

Angela Koning

Beeldhouwen en schilderen

Vanaf mijn 31ste ben ik begonnen met schilderen. Daarvoor werkte ik als verpleegkundige en later als begeleidster met mensen met een verstandelijke beperking o.a. op Scorlewald.

Na een burn-outkwam ik in aanraking met boetseren en schilderen.  Ging naar de werkgroep kunsten in Driebergen op de Reehorst en na een jaar bij Roshwita Robijn  te hebben geschilderd volgde ik de opleiding voor kunstzinnig therapeut in Zeist. Dat was een goede basis voor mijn kunstzinnig werk. Ik ontmoette mijn overleden echtgenoot in 1991 en hij stimuleerde mij telkens weer om te blijven schilderen. Samen met hem richtte ik “de WilgenRoos” op, een kleinschalige dagbesteding voor mensen die tussen wal en schip vielen in de zorg. Daarbij was ons doel, landbouw, zorg en kunst met elkaar te verbinden. Het waren dynamische jaren waarin ik zo nu en dan zelf kunstzinnig werkte. Ik organiseerde diverse jaren in de meivakantie een tentoonstelling met verschillende beeldhouwers in de grote tuin van onze buren. In 2008 sloot de WilgenRoos haar deuren en was het tijd om de draad met de kunst weer op te pakken. In 1998 had ik Feico Hajonides ontmoet van Aardewerkplaats Amiel in Zutphen en kwam daar vanaf die tijd met tussenpozen voor bv. een week over water of 1x per maand voor een onderzoeksroute in het beeldhouwen. Dit resulteerde uiteindelijk dat ik 3 jaar lang de opleiding tot  organisch vormgeven heb gevolgd. Dit was van 2011–2013.

Het accent is dan ook verschoven van schilderen naar beeldhouwen maar ik blijf het nog steeds fijn vinden mij zo nu en dan uit te drukken in kleur of zwart-wit. Voor mijn project over het Hooglied heb ik beide kunnen combineren. Nu ben ik bezig mij te verdiepen in de metamorfose van het skelet.

Voor mij is kunst maken een vorm van mezelf uiten zonder woorden. Het vormgeven van datgene wat ik zowel in de antroposofie als ook gedichten opgenomen heb en daar uiting aangeef  en dit aan de wereld terug geef als beeld. Het is voor mij als eten en drinken. Ik kan niet zonder.  Het spelen met kleur en vorm maakt mij een vrijer mens.  De laatste jaren geef ik ook les en vorig jaar heb ik met een groepje mensen het jaar rond de jaarfeesten kunstzinnig vormgegeven.  Het dichtbij halen van grote geestelijke thema’s, het vertalen naar het persoonlijke leven was de opzet van dit jaar.

De natuur is voor mij ook een inspiratie bron. De seizoenen van het jaar met hun steeds wisselende kleuren nodigen steeds weer uit om iets nieuws te scheppen in kleur of beeld.